Το σώμα των συνέδρων της 35ης Αμφικτιονίας, η οποία έλαβε χώρα στην Ξάνθη, από τις 16 Οκτωβρίου έως τις 19 Οκτωβρίου 2025, ενέκρινε ψήφισμα που έχει ως ακολούθως.
Στην επιστημονική θεματική ενότητα με θέμα «Ασφάλεια και Υγεία του Αιμοδότη» συζητήθηκαν τα ακόλουθα.
Στόχος του προγράμματος ήταν να ενημερωθούν οι αιμοδότες σχετικά με τα μέτρα που έχουν θεσμοθετηθεί από την πολιτεία και εφαρμόζονται από τους εργαζόμενους των Υπηρεσιών Αιμοδοσίας, ώστε οι πολίτες που αιμοδοτούν να αισθάνονται ασφαλείς. Τα σχετικά θέματα αναπτύχθηκαν από αιμοτολόγους, Διευθυντές/ντριες Υπηρεσιών Αιμοδοσίας και ακολούθησε εποικοδομητικός διάλογος με τους συνέδρους που κατέδειξε ότι κοινός στόχος είναι η επάρκεια προϊόντων αίματος με σεβασμό και τήρηση των οδηγιών.
Αναπτύχθηκε επίσης το έντυπο «Ιστορικό Αιμοδότη» και τονίστηκε η σημασία της ειλικρίνειας των σωστών απαντήσεων από τους υποψήφιους αιμοδότες.
Περιγράφηκε αναλυτικά η διαδικασία της αιμοληψίας και τονίστηκε η τήρηση πρωτοκόλλου σχετικά με την παρακέντηση και την επικοινωνία του αιμολήπτη με τον αιμοδότη, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την αιμοληψία.
Εξετάστηκε το ζήτημα των φαρμάκων και της αιμοδοσίας, ένα θέμα με αντικρουόμενες απόψεις: τον αποκλεισμό αιμοδότη λόγω λήψης φαρμάκων. Τονίστηκε ότι παρότι υπάρχουν φάρμακα που είναι κοινώς αποδεκτά ότι είναι βλαπτικά για το λήπτη αίματος, και άρα αποκλείεται ο αιμοδότης που τα λαμβάνει, για την πλειονότητα των φαρμάκων δεν υπάρχει συμφωνία αν θα επιτραπεί η αιμοδοσία. Παρουσιάστηκε μία μελέτη που διεξήχθη από τη Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία που δείχνει τις διαφορετικές πρακτικές των ΝΥ Αιμοδοσίας της χώρας. Τέθηκαν ερωματηματολόγια με συγκεκριμένα αποτελέσματα με τη συμμετοχή του 100% των Υπηρεσιών Αιμοδοσίας καθώς και οι θέσεις του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας και το οποίο μας υποχρεώνει να ζητήσουμε την αναθεώρηση του συγκεκριμένου ερωτηματολογίου.
Συζητήθηκε ο προβληματισμός που αναπτύσσεται διεθνώς σχετικά με τη πιθανή σιδηροπενία των τακτικών αιμοδοτών. Έγινε αναφορά στα σχέδια αναγνώρισης και αντιμετώπισης του θέματος και σε άλλες χώρες και παρουσιάστηκε η σχετική εμπειρία της ΝΥ Αιμοδοσίας του ΓΝΘ «Γ. Παπανικολάου» τα τελευταία χρόνια.
Αναλύθηκαν τα συμβάματα κατά την αιμοδοσία. Ο τραυματισμός του αιμοδότη κατά τη φλεβοκέντηση και η ζάλη κατά την αιμοδοσία είναι φαινόμενα που ανησυχούν τους αιμοδότες και είναι οι συχνότεροι λόγοι που κάποιος δεν αποφασίζει να αιμοδοτήσει. Το θέμα αναπτύχθηκε με λεπτομέρεια σχετικά με τις αιτίες, την πρόληψη και την αντιμετώπιση των επιπλοκών.
Επεξηγήθηκαν οι μέθοδοι ελέγχου για τα μεταδιδόμενα με τη μετάγγιση νοσήματα. Τονίστηκε ιδιαίτερα η ακραία ασφάλεια του μεταγγιζόμενου αίματος στη χώρα μας σήμερα που στηρίζεται στον τεχνολογικό εξοπλισμό, αλλά και την ανάγκη αυτοαποκλεισμού του αιμοδότη όταν έχει εκτεθεί πρόσφατα σε μικρόβια ή ιούς.
Παρουσιάστηκε η αξιολόγηση των εργαστηριακών εξετάσεων του αιμοδοτικού πληθυσμού Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Έγινε αναφορά σε ένα θέμα που δημιουργεί ανησυχία και άγχος στους αιμοδότες: τα μη σαφή αποτελέσματα των μεταδιδόμενων με το αίμα νοσημάτων. Σε σπάνιες περιπτώσεις που οι εξετάσεις δεν είναι σαφώς αρνητικές και ενημερώνεται ο αιμοδότης, είναι δύσκολο να κατανοήσει το αποτέλεσμα και καταφεύγει σε περεταίρω έλεγχο. Δόθηκαν οι κατάλληλες εξηγήσεις και αναφέρθηκαν τα σχετικά πρωτόκολλα.
Παρουσιάστηκε η συγκεντροποίηση και η κεντρική διαχείριση αίματος από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας. Επισημάνθηκε επίσης από τους εκπροσώπους των Υπηρεσιών Αιμοδοσίας η μη επαναφορά των νοσηλευτριών – αιμοληπτριών που μετακινήθηκαν κατά την περίοδο του covid για να εξυπηρετήσουν ανάγκες άλλων κλινικών covid και δεν επανήλθαν στις αρχικές οργανικές τους θέσεις στην αιμοδοσία.
Στην απογευματινή συνεδρία παρουσιάστηκαν εισηγήσεις που ανέδειξαν τη διασύνδεση της εθελοντικής αιμοδοσίας με την εκπαίδευση, την υγεία, την κοινωνική προσφορά και την εταιρική ευθύνη.
Μέσα από το παράδειγμα της Κεντρικής Μακεδονίας παρουσιάστηκε η αξία της συνεργασίας των Υγειονομικών Περιφερειών με τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση για την καλλιέργεια κουλτούρας εθελοντισμού στους νέους.
Ακολούθησαν παρεμβάσεις που ανέδειξαν τις προκλήσεις και την καθημερινότητα των θαλασσαιμικών ασθενών, οι οποίοι ζουν με τη συνεχή ανάγκη για μεταγγίσεις αίματος και αποτελούν ζωντανό παράδειγμα της αξίας της εθελοντικής αιμοδοσίας. Τονίστηκε η σημασία της συνεχούς και επαρκούς προσφοράς αίματος, καθώς και η ανάγκη ευαισθητοποίησης της κοινωνίας για τη στήριξη των ασθενών αυτών.
Τέλος, υπογραμμίστηκε η σημασία της φιλανθρωπίας και της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης στη στήριξη της Εθελοντικής Αιμοδοσίας, μέσα από το έργο της Φιλανθρωπικής Επιτροπής «Γυναίκες της Αγάπης» του ΣΕΑ Ν. Ξάνθης «Η ΑΓΑΠΗ» και τη συμβολή επιχειρηματικών φορέων που με ευαισθησία και κοινωνική υπευθυνότητα ενισχύουν σταθερά τις δράσεις των Συλλόγων και της Π.Ο.Σ.Ε.Α.
Κατατέθηκαν από τους Συλλόγους ιδιαίτερα σημαντικές προτάσεις, όπως η ανάγκη ενίσχυσης των πολύτεκνων οικογενειών και η ανάδειξη του δημογραφικού ζητήματος, το οποίο επηρεάζει άμεσα και το μέλλον της εθελοντικής αιμοδοσίας.
Τονίστηκε το υψηλό κόστος που επωμίζονται οι αιμοπεταλιοδότες, οι οποίοι, προκειμένου να μεταβούν στα νοσοκομεία για να προσφέρουν, συχνά χάνουν το ημερομίσθιο και το ένσημό τους, ενώ καλύπτουν και οι ίδιοι τα οδοιπορικά τους έξοδα, γεγονός που καθιστά αναγκαία τη μέριμνα της Πολιτείας για τη διευκόλυνσή τους.
Δύο Σύλλογοι αναφέρθηκαν εκτενώς στην αιμοπεταλιοδοσία, υπογραμμίζοντας την ανάγκη θεσμικής στήριξης και παροχής ηθικών κινήτρων στους νέους, καθώς και τη δυσκολία ανεύρεσης πόρων για τη βιωσιμότητα των Συλλόγων και τη μεταφορά των αιμοπεταλιοδοτών στα νοσοκομεία.
Επισημάνθηκε, επίσης, η ανάγκη προσέγγισης και ενίσχυσης της ομάδας των Αιμοπεταλιοδοτών, μέσα από τη συνεργασία των Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών και τη πρόβλεψη κάποιας μορφής αναγνώρισης για τους Αιμοπεταλιοδότες, οι οποίοι αποτελούν πολύτιμο κρίκο στην αλυσίδα της εθελοντικής προσφοράς.
Τέλος, υπογραμμίστηκε από τον Πρόεδρο της Π.Ο.Σ.Ε.Α. κ. Θεολόγο Ζώτο, η σημασία του σεβασμού προς τις Υπηρεσίες Αιμοδοσίας και το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, με σαφή διάκριση ρόλων και αποφυγή παρεμβάσεων στο έργο τους, καθώς και η ανάγκη για συστηματική εκπαίδευση των προσελκυτών και των μελών της Π.Ο.Σ.Ε.Α. από εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας, όπως οι επισκέπτες υγείας.
Η Π.Ο.Σ.Ε.Α., παρά το τεράστιο έργο που επιτελεί μέσω των δεκάδων συλλόγων-μελών της σε όλη τη χώρα, συνεχίζει να μην έχει μόνιμη κρατική επιχορήγηση, όπως π.χ. συμβαίνει με την Ανώτατη Συνομοσπονδία Ατόμων με αναπηρία. Κάτι τέτοιο ισχύει σε όλες τις υπόλοιπες σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες (ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ σχετικά με την εφαρμογή των οδηγιών 2002/98/ΕΚ, 2004/33/ΕΚ, 2005/61/ΕΚ και 2005/62/ΕΚ για τη θέσπιση προτύπων ποιότητας και ασφάλειας για το ανθρώπινο αίμα και τα συστατικά του αίματος). Χωρίς να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας τα δύο τελευταία χρόνια έχει αυξήσει την επιχορήγησή του προς την Ομοσπονδία μας για κάλυψη μέρους των λειτουργικών μας δαπανών.
Συμπερασματικά και λαμβάνοντας υπόψη το σπουδαίο έργο που επιτελούν οι Σύλλογοι της Ομοσπονδίας στην κοινωνία, πιστεύουμε ομόφωνα στη συνέχιση της ανιδιοτελούς προσφοράς μας, με αμείωτο το ενδιαφέρον και βασική αρχή μας την ενότητα.
